هفت سال گذشت. هفت سال از ساختن خانه،ای برای کودکان این سرزمین، خانه،ای که در آن عشق پراکندیم و آغوش شدیم برای کودکانی که سهمشان از روزگار بیمهری بود. در این سالها کودکان در این خانه کودکی کردند، بزرگ شدند. روزهایی را به یاد میآوریم که پسر کوچک خانواده چهار دست و پا راه میرفت، اما این روزها دورهی پیشدبستانی را سپری میکند. دخترمان که در بدو ورود به مدرسه دندان شیریاش در این خانه افتاد و روز گذشته کام ما را با شیرینی تولد چهارده سالگیاش شیرین کرد.
تا امروز با وجود سختیهای بسیار که از سر گذراندیم، ایستادیم تا سقف امنی برای کودکان این مرز و بوم بسازیم. زین پس نیز در کنار شما همراهان همیشگیمان خواهیم ایستاد تا روزهای روشنی را برای کودکانمان رقم بزنیم.
قدردان حضور شما گرامیان در این سالها هستیم.